Wielerpromotor Marcel Van Kerckhove werd negentig jaar
Het ligt zeker niet in de bedoeling om het leven van Marcel Van Kerckhoven te vertellen. Onbegonnen werk trouwens, want wat hij als volksmens allemaal verwezenlijkt heeft in de wielersport is nauwelijks te vatten in één artikel. Daar is een boek voor nodig. Maar er is niet alleen de wielersport die in de 90 jaar een rol speelde. Hij kwam in de jaren vijftig terecht in Beveren als leraar aan de Rijks Middelbare School in de Donkvijverstraat. Hij woonde voordien in Lokeren.
Omdat hij een cursus van masseur had gevolgd kwam hij al vrij vroeg met het wielrennen in contact. Jaren sluimerde er wat in zijn geest en het duurde tot in 1972 dat hij opstond om in Beveren de wielersport te doen herleven. ’t Was er immers bijzonder stil geworden na de periode van Gerard Buyl en Peet Oellibrandt.
Maar ondertussen was hij ook aan een politieke carrière begonnen in 1963. Ze hadden hem gevraagd vanuit de BSP of de huidige sp.a. Volksvriend Marcel werd direct verkozen en kon in de gemeenteraad zetelen. Hij bleef dat net geen 25 jaar doen. De jaren zeventig werden aangewend om het CHW in de wielerwereld bekendheid te geven.
En kijk, Marcel Van Kerckhove richtte zich op! En het duurde niet lang of de BWB, die in 1882 reeds werd gesticht, kreeg 90 jaar later er een club bij met de door Marcel gekozen naam : Het Comité Ter Heropleving van de Wielersport. Nu is hij zelf ook 90 jaar.
Van Kerckhove werd secretaris en Flor Van de Velde, de eerste voorzitter. Marcel zei:" We moeten ook de misdadigheid, de leegloperij tegenhouden". En daarmee richtte hij zich naar de jeugd uit die tijd.
Op 1 jaar tijd werkte het Comité zodanig, dat de belangstelling voor de wielersport formidabel groeide. Dank zij het doorzettingsvermogen van Marcel Van Kerckhoven nam het CHW een start die kon tellen. Op twee jaar tijd werden 27 koersen ingericht. Geen enkele club uit de regio had dat al verwezenlijkt. En dan moeten we er nog aan toevoegen dat in die periode SK Beveren furore maakte en het publiek alleen maar over voetbal sprak.
De grote organisaties volgden elkaar op. Heel het Waasland zette grote ogen toen Marcel in 1974 al uitpakte met iets dat nog nooit geen enkele club deed: hij gaf in de Molenbergwijk drie criteriums op één namiddag. Hij bracht zelfs voor de eerste keer in de Beverse geschiedenis een dameskoers op gang.
Hij richtte een wielerschool van het CHW op en die kende groot succes. Ook op nationaal vlak stond de CHW Sportschool heel hoog en was zelfs de eerste in zijn soort. Marcel mocht zelfs in Brussel op de BWB zijn woordje gaan zeggen.
Daarna schudde hij een semi-klassieker uit zijn organisatiekorf. Beveren - Geraardsbergen - Beveren. Wablief? Vroegen de wielerliefhebbers zich af. En dan kwam 1978 er aan. Geen enkele club wilde de Schaal Egide Schoeters, een interclub die telde voor de Beker van Beveren, nog inrichten. "Geef maar hier", sprak Marcel en die koers kwam naar Beveren en is er in 2010 nog altijd. Sedert 2004 is het ook de ‘Grote Prijs van de Gemeente Beveren’.
Marcel bleef al die jaren de leider van het CHW, die tot op heden steeds werkte volgens dat belangrijke woord dat Marcel steeds in de mond nam: 'Vriendschap'.
In de loop der jaren bleef Marcel steeds dezelfde inzet hebben van altijd. Hij kende geen rust en voor hem vloeide het ene seizoen in het andere. Het ene gedaan, het andere begon al. In zijn 90 levensjaren vormde de wielersport het grootste hoofdstuk. Marcel is een begrip geworden. "Van Kerckhove" is hier gelijk aan "Beverse Wielersport"
Wat hij ook heeft gerealiseerd, het zijn allemaal dingen geworden die ze in het Beverse wielermidden moeten koesteren, in herinnering van moeten genieten.
We belichten met het wielrennen maar één aspect uit de 90 jaar maar ook zijn verdiensten als leraar in de RMS was een hoofdstuk net als zijn politieke loopbaan.
Al die hoofdstukken samen maakten van ‘meneer’ Van Kerckhoven een unieke mens. Graag gezien door iedereen. En daarom willen wij, net als zovelen, dat hij nu begint aan de race naar de 100 jaar. Hij heeft er nu al 90, dan kunnen die tien jaartjes er nog wel bij.
Marcel loofde op zijn beurt het bestuur van zijn club met mensen die hem nu vervangen op organisatorisch gebied. Parcours uitstippelen, zorgen voor seingevers. "We hebben een club ongelooflijk voor de manier waarop ze samenwerken.We hebben werkers en dan zijn dikwijls de mensen waarover niet wordt gesproken. Maar ze zijn onmisbaar."
Hij had wel nog een verzoek tot de burgemeester in verband met de Grote Prijs van de gemeente Beveren in juli. Volgens hem morren de supporters omdat er niets te doen is in de Kasteeldreef terwijl de renners weg zijn voor een grote ronde.
"Wel meneer de burgemeester", aldus de jarige, "Als ge daar voor zou kunnen zorgen dat we een koersje zouden kunnen geven in afwachting, al was het maar 40 km. Ge begrijpt me toch, dit is nog een laatste wens die ik heb. Dat de mensen in Beveren zouden kunnen blijven en niet moeten gaan lopen na het vertrek van de Schaal Schoeters. Meneer de burgemeester, onthoud mijn woorden!"
Ter gelegenheid van de 90ste verjaardag van CHW-stichter Marcel Van Kerckhove, bracht Emiel Verhoeven een hulde- en herdenkingsboek in omloop. Wie wilde mocht een huldeblijk mailen naar het speciale e-mailadres op de website van CHW. Ongelooflijk veel reacties kwamen daarop binnen. Ze zijn te lezen op de site. Emiel bundelde ze allemaal en samen met een paar knappe fotomontages werd een schitterend boek gedrukt. Tijdens de viering konden de aanwezigen er nog een boodschap bij schrijven.(Rolf Duchamps)