Robby De Bock Vlaams Kampioen op Beachrace in Oostende
Misschien trok hij niet met volle overtuiging naar Oostende waar de beachrace tot van betekenis was voor de Vlaamse titel.Donderdagavond was hij nog gevallen en vrijdag bolde alles nog zeer stroef. Maar hij stond ijzersterk aan de start.
"Ik kon vooraan starten en bevond me snel in de eerste grote groep. Al meteen ondervond ik een misselijk gevoel. Ik dacht dat ik misschien wat zeewater binnen geslokt! De benen voelden goed, maar vanaf hartslag 170 kreeg ik kotsneigingen en ik liet de eerste kopgroep dan ook zijn gang gaan.", vertelt Robby De Bock.
Na 15km moesten ze de dijk op en Robby kon aansluiten bij een vijftal. Maar bij het oprijden van het strand haken er twee er twee spectaculair in elkaar. "De buikpijn, tegenwind en de 50 km die we nog moesten overwinnen nodigden niet uit om aan te vallen en dus sloot er veel te veel volk weer aan. Ik onderhield soms mee het tempo maar wegrijden lukte niet.", gaat De Bock verder.
Robby probeerde het dan toch aan het keerpunt. Tot zijn verbazing kwam hij als eerste de dijk opgelopen. Pattyn passeerde hem maar die viel. Zo kon hij weer op kop richting zeewater! "Ik reed mezelf helemaal vast in het losse zand maar kon even later toch met Bram Rood, Bart Pattyn en Thomas Chamon de terugtocht aanvatten. Thomas is ook belofte, ik herken hem nog van vroeger, telkens hij meereed werd ik tweede na hem.", aldus de jonge renner.
Chamon kennen we nu als een knap wegrenner die zelfs al enkele nationale selecties achter z’n naam heeft. In de duinen van Nieuwpoort trekt Thomas Chamon door. De derde belofte die net was komen aansluiten moest er snel weer af en zo zag Robby uit Melsele het al zitten: zilver of goud en zeker op het podium.
Dan kwam stilaan het einde. Robby De Bock: "Met nog tien km gaat Thomas wat achteraan het groepje hangen en ik betrouw hem voor niks, maar hij draaide nog mee rond met de anderen. Enkele golfbrekers later moet hij stilaan lossen, m'n buikpijn is meteen weg en ik doe nu vlot enkele kopbeurten!"
Op 2 km van het einde kregen ze Roel Paulissen in het vizier en halen hem bij. "Op de laatste golfbreker durf ik geen risico meer nemen en vier bikers kunnen wat van me wegrijden als strijdtoneel voor plaats 11 in het algemene klassement. Ik kan Paulissen voor blijven en al lopend haal ik Rood en Coddens nog in, zo strand ik uiteindelijk als 14de op een half wiel van Coddens, Chamon wordt anderhalve minuut later 18de en zo tweede belofte.", doet de renner zijn verhaal.
De titel stak op zak voor de Melselenaar en haalde zo alsnog zijn beste uitslag in een beachrace ooit, de toptien komt dichterbij. Toch wel jammer dat hij de hulde op het podium miste omdat hij was gaan douchen. Maar zijn Vlaamse trui bracht hij toch mee naar de Heirbaan in Melsele.(Rolf Duchamps)