Pompen voor Burkina Faso
KRUIBEKE. In het Sint-Jorisinstituut werd het Multicultureel Welzijnsproject Burkina Faso voorgesteld dat door de school wordt opgezet samen met de Gemeentelijke Raad van Ontwikkelingssamenwerking (GROS) Kruibeke. De voorstelling werd geleid door directeur Karl Fievez in aanwezigheid van GROS-voorzitter Jan Smet en schepen voor ontwikkelingssamenwerking Pia De Monie. Ook het departementshoofd van sponsor Umicore, Geert Verstraeten was aanwezig. Het project omvat het leveren en plaatsen van een waterpomp in het nog onbekende dorp Samando. Op een landkaart is daar geen spoor van de vinden omdat het nog volop in opbouw is. Een dorp in wording, zeg maar.
Burkina Faso is een van de armste landen van de wereld. 80% van de bevolking is afhankelijk van de landbouw die gesubsidieerd wordt door de VN. Droogte en slechte bodem (vooral in de noordelijke Sahel-regio's) en slechte infrastructuur, opleiding en gezondheidszorg in het gehele land zijn de voornaamste problemen. Het land is sterk afhankelijk van steun van Westerse landen, waarbij Nederland een belangrijke donateur is, en van multilaterale instellingen als de VN. Ondanks deze problemen kan het land echter zichzelf van voldoende voedsel voorzien en is het een vrij stabiel Afrikaans land. Er is geen hongersnood en er heerst geen oorlog.
Jan Smet, voorzitter van de gemeentelijke raad van ontwikkelingssamenwerking van Groot-Kruibeke (GROS), stelde de vraag aan de school of het niet mogelijk was een pompinstallatie te bouwen die door zonne-energie wordt gevoed. Deze dient om een bestaande pomp die manueel wordt bediend te vervangen. De mechanische putten gaan maar 5 jaar mee. De mantel van de geboorde putten begeeft het dan meestal door de op- en neergaande beweging van de pomp. Sommigen hebben slechts een levensduur van 3 maanden, omdat ouders vragen aan hun kinderen om water te halen. Zij gebruiken slechts een korte slaglengte van de zuiger. Gewoon versleten op korte tijd.
Jan Smet was al ter plaatse en heeft in de loop der jongste jaren heel wat ervaring opgeslagen omdat KWB en ACV van Rupelmonde zelf reeds zeer concrete acties organiseerden voor Burkina Faso. Ze trokken zelf naar Afrika om ter plaatse te toestand te gaan bekijken. Jan was ook in Samando waar een dispensarium (een instelling voor gezondheidszorg die medische consultatie of algemene verzorging aanbiedt,) wordt gebouwd. Daarin zal een afgesloten ruimte komen om de waterinstallatie veilig onder te brengen. De GROS-voorzitter wees op de constante groei van de gebouwen in Samando. Hij woonde zelf de inhuldiging van een waterpomp bij maar weet wel dat zulke pompen, eens ze kapot zijn, ze ook kapot blijven. Het was dan ook belangrijk om nu eens een pompinstallatie te realiseren die duurzaam is. En daar gaat het Sint-Jorisinstituut nu aan werken. Het dispensarium, een bakkerij en de lokale bevolking komen er om water.
duurzame pompinstallatie
Zo opteerde het Sint-Jorisinstituut samen met de "Vrienden van Burkina Faso", die al langer actief zijn in Burkina ( bv de ex-profwielrenners Herman Beyssens en Ludo Delcroix), voor het vervangen van de mechanische pomp in Samando. Omdat daar al een dispensarium aanwezig is en de bevolking zo medische hulp kan krijgen. Ook is er een schoolgebouw met drie woningen voor leerkrachten in opbouw. Het project wordt op die manier verruimd.
Directeur Fievez wees op de waarde van het project: "Door de bouw van de bedrijfszekere pompinstallatie beogen wij samen met de vrienden van Burkina Faso dat de nomaden, die rondtrekken in die regio op zoek naar eten voor hun vee en zich zo gaan vestigen in de nabijheid van de pomp om hun kinderen de kans te geven om te leren lezen en schrijven en zich medisch te laten verzorgen in het dispensarium.Voor wij van start gingen hebben wij ons eerst geïnformeerd bij Koen Soontjes van de Karel De Grote Hogeschool die reeds een soortgelijk project had begeleid. Maar de installatie die hij had laten bouwen door een groep van Spaanse beursstudenten bleek toch niet te voldoen aan wat wij voorop stelden nl. een bedrijfszekere pompinstallatie."
Het Sint-Jorisinstituut wilde het anders aanpakken en proberen iets uitwerken dat echt duurzaam was. Daarom hebben de leerkrachten Michael Wollants, Bert Canfyn en de directeur Karl Fievez een eigen technisch ontwerp gemaakt dat wel beantwoordt aan de vooropgestelde doelstelling.
Voor het transport en de verzekering van dit transport naar Burkina Faso en de montage zal de missieanimatiegroep van Maurice Guedens instaan. Ze weten ook al dat de opvolging ter plaatse zal gebeuren door Florentine Van Espen, lekenhelpster in Garango. Zij zal haar medewerkers de opdracht geven de pomp te installeren aan de hand van de instructies die ze vanuit de school zullen opstellen. De diepte van de put is 58 m en er wordt een debiet gevraagd van 300 liter per uur gedurende 10 uren per dag.
Het water moet drinkbaar blijven, ook voor de kinderen die daar later naar school zullen komen. Het is een enorme opdracht om te zorgen dat het water in vaak 50 graden omgevingstemperatuur, goed drinkbaar blijft. Het is dan ook niet nodig om er constant water uit te pompen.
De bronpomp met een debiet van 300 l/u zal een vermogen vragen van 200W. Deze pomp is beveiligd tegen drooglopen en is geschikt voor rechtstreeks (via een controller) gevoed te worden door zonnepanelen. Het water zal in twee watervaten van 1 m³ gepompt worden, die onderling met elkaar verbonden zijn. Deze vaten zijn vierkantig en hebben het voordeel dat zij op een eenvoudige manier in een container passen. Het wordt dus een geautomatiseerde watervoorziening. Gedaan met zelf de pomparm in beweging te brengen. Maar toch is het zo dat, indien er wat mis is met de elektrische, de oude weer terug kan geplaatst worden.
Het zou ook best kunnen dat iemand van de groep die werkt rond het project en eventueel ook uit de school zelf, ter plaatse gaat om de pomp te helpen installeren. Wat is trouwens de opdracht van de leerlingen? Zij voorzien een leeflijn aan de pomp. Er zal een elektrische aansluiting voorzien worden. De installatie wordt door middel van foto’s voorbereid zodat ze op een eenvoudige manier te plaatse kan gemonteerd worden. Aan de hand van de foto’s zal de plaatselijke bevolking ook weten hoe alles werkt.
Voor het watervat zullen de koppeling voor de buis, de 2 bochten van 90°, de ontluchting en de vlotter reeds gemonteerd worden door de leerlingen. Ook aan het elektrisch systeem werken leerlingen mee. Ze voorzien 3 zonnepanelen van Schüco 190WP. die de pomp zullen aansturen. Ze zullen alle kabels een kleurcode geven zodat de plaatselijke werknemers de zonnepanelen, vlotter en pomp kunnen aansluiten. De steun zal ook gemaakt worden door de leerlingen.
De school zal de elementen aankopen. Een groot deel van de pomp zelf is gesponsord maar de school zal nog initiatieven nemen om gelden in te zamelen. Alles zal op school worden gemonteerd en worden getest om zeker te zijn dat de installatie werkt. Aan de hand van foto’s zal men in Samando dan alles goed kunnen monteren.
Er is misschien ook een mogelijkheid dat er iemand met steun van de gemeente, naar Burkina Faso kan gaan om mee te helpen. Schepen De Monie zei dat er wel een projectsubsidie mogelijk is maar dat dit tamelijk beperkt is. "Het gaat naar mensen uit Kruibeke zelf die ergens in het zuiden daadwerkelijk iets gaan doen. De subsidiëring die momenteel vanuit de gemeente gegeven wordt, bedraagt 250 euro om te besteden in het project. Wie daar van wil genieten met een motivatie sturen naar het GROS en het college van burgemeester en schepenen. Zij zullen dan beoordelen of er een subsidie kan gegeven worden."
Momenteel is Kruibeke , via de jeugdraad en -dienst in samenwerking met de GROS, jongeren aan het motiveren om op inleefreis te laten gaan. Daarvoor is er op 24 november een infomoment. Volgens de schepen moet de gemeente nog eens extra nadenken hoe het project van Sint-Joris kan gesteund worden.
Als sponsor kon Sint-Joris rekenen op de medewerking van Umicore. Departementshoofd Geert Verstraeten, wees er op dat het bedrijf al meer meewerkte aan sociale projecten. Hij sprak ook van nabuurschap. Het bedrijf ligt vlakbij maar de Schelde maakt de afstand groter. Niet voor Umicore zelf want daar heeft men aandacht voor een school als het Sint-Jorisinstituut omdat leerlingen eventueel een kans maken om in Hoboken te gaan werken. Voor Umicore is het belangrijk dat de naam bij de jeugd bekend is.
Is er ook nog de zonne-energie waarin het bedrijf ook een voet heeft door het vervaardigen van cellen en dat willen ze ook wel bekend maken in Burkina Faso. Umicore steunt ook een ex-werkneemster die met pensioen ging en naar Togo trok om daar een weeshuis op te trekken. Zij krijgt daarbij ook de medewerking van haar vroegere werkgever. (Rolf Duchamps)