'De Scheldezonen' vieren 110 jaar fanfare
Er was een bijzonder aangenaam programma opgesteld met elf muziekstukken. Waarbij "Who’s That Masked Man" wele en grote uitdaging was maar met dankzij grote inspanningen toch voortreffelijk werd gebracht. Het in 1926 gecomponeerde ‘Basin Street Bleus’ belette de meeste aanwezigen er bij stil te zitten. Het bracht dan ook de Dixeland en zelfs Louis Armstrong in herinnering uit de goeie jaren twintig van vorige eeuw. Het was wel degelijk een fijn arrangement voor fanfare met een solo van Vera Fijn op klarinet, Pierre D’Hondt op trompet en Marcel Van Hoeylandt op trombone.
Het was voorzitter Alfons Buys die het publiek, dat maar matig aanwezig was, dankte voor het applaus. Hij wees er op hoe ‘De Scheldezonen’ ook na 110 jaar nog steeds op niveau verder doen daar waar vele fanfares en harmonies zijn verdwenen. Ook zo in Zwijndrecht. De Scheldezonen doen verder en zal proberen veel naar buiten te komen. Hij riep de muzikanten ook op zoveel mogelijk de repetities bij te wonen wat wel eens zwaar wordt maar het bestuur blijft ze zeker motiveren.
Luc is 2de solist bij de Vlaamse Opera en docent aan de muziekacademie van Sint-Pieters-Woluwe. Naast dirigent te Burcht verricht hij deze taak ook Fanfare in het Nederlandse Terhole, de harmonie van Kraainem, de harmonie van Essen en bovendien is hij ook dirigent-trompettist bij de Big Band ‘Swing Shift’ in Hoeilaart.
geschiedenis
In het jaar 1899 toen de gemeente Burcht nog bij de provincie Oost-Vlaanderen hoorde, werd een liberale muziekmaatschappij opgericht, die de naam kreeg "De Scheldezonen".Haar eerste muzikale uitstap werd gehouden op oudejaarsavond van 1899 zodat aldus de 20ste eeuw werd ingezet.
De stichter en tevens voorzitter was Victor-Frans Maes die een kleine scheepswerf bezat waar zowel lichters als kleine tankschepen werden hersteld.Dit bedrijf was gelegen op het kerkplein te Burcht. Van de toen tewerkgestelde arbeiders, werden de nodige elementen en leerlingen gezocht voor de oprichting van het muziekkorps.
De eerste "dirigent" was een zekere Heer Bekx. De repetities vonden plaats in de zaal van café "Violetta" op de Kaai te Burcht. De activiteiten van deze liberale fanfare "De Scheldezonen" werden onderbroken bij het uitbreken van de eerste wereldoorlog 1914 en alle muzikale activiteiten werden voor 4 jaar onderbroken.
In 1918 na het einde van de Eerste Wereldoorlog, werd terug gestart met de liberale fanfare "De Scheldezonen". Er was echter veel veranderd, het oprichten van vakbonden en het ontstaan van de socialistische partij, hadden voor een grote ommekeer gezorgd bij de arbeidersklasse. Ook bij scheepswerf Maes, was de spanning voelbaar.
In 1921 kwam de breuk, het merendeel van de muzikanten scheurden zich af, kozen een nieuw bestuur, en dit was het ontstaan van een Socialistische Fanfare "De Scheldezonen", en het einde van de Liberale Fanfare.
De spanning die altijd is bijgebleven tussen het bestuur van de liberale en de nieuwe (Soc.) heeft er spijtig genoeg voor gezorgd dat alle documentatie ontbrak van oprichting 1899 tot 1921 voor het aanvullen van onze muziekgeschiedenis van de huidige fanfare "De Scheldezonen".
De socialistische Fanfare "De Scheldezonen" kwam eigenlijk tot stand in 1920, met als dirigent Frans van der Veek die in Burcht geboren was in 1892 en tot begin 1957 actief was. Hij overleed op 18 september 1961.
Als eerste voorzitter werd Alexander De Wit gekozen. De repetities en feestelijkheden vonden
plaats in de zaal van cinema Olympia toen, in de Dorpsstraat te Burcht. In 1925 verliet de gerant na het beëindigen van zijn contract, het lokaal van cinema Olympia. Onmiddellijk werd contact gezocht met de eigenaar van het lokaal, meneer Van Goethem, met als bedoeling het lokaal zelf in huur te nemen, maar het antwoord was duidelijk: het werd niet verhuurd aan een socialistische beweging! Onderdak werd dan gevonden bij onze toenmalige secretaris Emiel Thoen, tevens ook lokaalhouder in de Dorpsstraat te Burcht tot bij zijn overlijden in 1933.
In april 1933 werd door de inmiddels gestichte beheerraad van de BWP Burcht een klein gebouw aangekocht met veel achtergrond op de Antwerpsesteenweg 11 te Burcht. Dit gebouw kreeg de naam "Ons Huis" en werd tot heden de vaste verblijfplaats van al de socialistische groeperingen. In 1936 werd deze instelling verder uitgebouwd met een zaal, waar dus alle feestelijkheden konden plaatsvinden van de aldaar gevestigde groepen.
De volgende dirigent van "De Scheldezonen" was Albert Maes, geboren op 6 mei 1915 en ingeschreven als spelend lid (trompet) in 1928. Na het volgen van muziekschool en conservatorium te Antwerpen, bleek weldra tot uiting te komen dat Albert Maes zoals men zegt "met de muziekmicrobe" geboren was. Op 22 jarige leeftijd nam hij deel aan een prijskamp voor solisten van klein koperinstrumenten van de provincie Antwerpen, met als resultaat een eerste prijs met grote onderscheiding.
In 1952 nam Albert Maes voor een tweede maal deel aan een solisten prijskamp te Antwerpen met hetzelfde resultaat, eerste prijs met grote onderscheiding. In 1957 werd hij aangesteld als dirigent van Soc. Fanfare "De Scheldezonen", een taak die hij volbracht tot in september 1983. Uit eigen initiatief gaf hij zijn dirigeerstok af, aan een veelbelovende jongere, de toen 18 jarige Frank de Wolf. Hij meende met deze drastische verjonging nieuwe impulsen te geven tot de voortzetting van De Scheldezonen.
Maar deze verwachtingen werden niet ingelost, Frank de Wolf nam begin mei 1988 ontslag, en wederom was Albert Maes het, die het dirigeerstokje overnam.
Ter gelegenheid van het jubileumconcert naar aanleiding van ons 90-jarig bestaan gaf Albert Maes definitief zijn ontslag als dirigent van maar bleef de functie waarnemen van eredirigent. Albert Maes overleed op 28 maart 2004 in rusthuis Herleving.
De volgende dirigent Marcel Vervaet (1931), afkomstig van Linkeroever, was actief van 6 oktober 1990 tot 1993. Hij had de muziek aangeleerd via muziekschool en conservatorium te Antwerpen, behaalde een eerste prijs trompet en was ongeveer 9 jaar beroepsmuzikant bij het Belgisch leger. Na een langdurige ziekte overleed Marcel Vervaet op 22 maart 1998.
Vanaf 1993 was het Luc Goeman (schoonzoon van wijlen Marcel Vervaet) die als dirigent van ‘De Scheldezonen’ in de geschiedenisboeken komt en tot heden deze functie nog steeds
Vervult.
In september van het jaar 2000 vierde de fanfare haar 100 -jarig bestaan. Bij dit jubileum telde de fanfare nog 38 actieve leden. Robert Olislaeger nam toen het voorzitterschap en de secretarisfunctie voor zijn rekening. Hij was muzikant (bugel) bij de "Scheldezonen" van in 1952. Hij werd secretaris in 1960 dat wilde dus zeggen al meer dan 40 jaar bestuurslid in 2000! Ook het voorzitterschap nam hij terug over na het ontslag van Walter De Wolf in 1988.
Het bestuur anno 2010 bestaat uit voorzitter Alfons Buys, ondervoorzitter Marc Brants, secretaris Wendy Smet, maetriaalmeester: Luc Brants, verslaggever: Vicky Meersman, penningmeester : Marcel Buytaert, feestelijkheden: Chris Vanneste, instrumentenman: François Smet.(Rolf Duchamps)