Euthanasie in het Waasland: te weinig informatie en privacy kunnen beter
LOKEREN/TEMSE. De smeekbede van Amelie Van Esbeen om euthanasie heeft de discussie over de 'dood op bestelling' opnieuw aangezwengeld. Ondanks het feit dat er veel over euthanasie wordt gesproken, heerst er toch nog vrij veel onwetendheid over het onderwerp. Dat bleek op een informatieavond met huisarts Marc Cosijns en senator Marleen Temmerman uit Eksaarde. Vooral de regelgeving over de wilsverklaring bleek onvoldoende duidelijk of weinig gekend.
Sp.a-gemeenteraadsleden Jeanine Bellens (Lokeren) en Bert Bauwelinck (Temse) vroegen hun gemeentebesturen om na te gaan hoe het precies zit met de registratie van zo’n wilsverklaring euthanasie. In Lokeren hebben sinds oktober 2008 in totaal 35 mensen een wilsverklaring euthanasie laten registreren; in Temse waren er dat over diezelfde periode al 46. Maar er wordt weinig informatie voor handen. "In Temse is er wel al een zeer beknopte informatiecampagne geweest maar die was minimalistisch tot onzichtbaar", zegt van Bauwelinck. "In Lokeren wacht men nog even omdat men een globale tekst wil maken over euthanasie en orgaandonatie.", aldus Bellens.
Nog erger is het gesteld met de privacy van diegene die een wilsverklaring euthanasie wil laten registreren. Zowel in Temse als in Lokeren moeten mensen voor die registratie aanschuiven aan de dienst bevolking, tussen de mensen die een paspoort of een rijbewijs willen aanvragen. "Ik deed in Lokeren de ‘privacytest’ en liet mijn wilsverklaring registreren. Ik moest dit doen aan een open loket met de adem van de wachtenden achter mij. Om dit onhebbelijk gevoel te vermijden stelden wij vanuit sp-a aan het schepencollege voor om deze dienstverlening aan de Lokeraars zoveel mogelijk te doen op afspraak en in een aparte ruimte. Zonder gevolg blijkt dus!", reageert Bellens verbolgen.
Na zeven jaar is de euthanasiewet volgens Professor-Senator Marleen Temmerman (sp.a) toe aan een grondige evaluatie. "Bij die evaluatie moet zeker dit praktijkvoorbeeld besproken worden", zegt Temmerman, "We moeten in de senaat nagaan of er een draagvlak bestaat om de wet te wijzigen zodat waardig sterven als een recht kan worden ingeschreven. Los daarvan moet het vlug mogelijk worden om de registratie van zo’n wilsbeschikking ook te doen bij een vertrouwensarts, waardoor meteen ook medische begeleiding en respect voor de privacy gegarandeerd wordt. De arts kan in alle discretie de binnengekomen wilsbeschikkingen bezorgen aan het centrale register." (mb)