Guy Smet demonstreert
De Memorial kreeg 41 deelnemers om 15 ronden van 7,5 kmp te rijden met telkens de beklimming naar de aankomst toe van de 'Berg Van Cathoor' waar een bergprijs aan vast hing van 175 euro verdeeld in 100, 50 en 25 euro voor de eerste drie. Elke ronden werden 5, 3 en 1 punt gegeven bij het overschrijden van de aankomstlijn.
Het eerste deel van de koers, een ronde of zeven was dat, gebeurde er eigenlijk niets tenzij zorgen dat men vooraan zat om punten te pakken. Het was Tom Van den Bosch uit Sint-Katelijne die zich in de kijker reed daarbij.
Nadat Matthias Nys uit Nieuwkerken uit de koers was gestapt dreven in de 8ste ronde Guy Smet, Koen Van de Velde en Gunter Sterck het tempo wat op. Het was duidelijk te zien dat zij wat zinnens waren. Van de Velde haakte af maar het duo Smet-Sterck deed verder. Ze gingen zelfs zó fel door dat ze op een ronde tijd al 38 sec winst boekten. Maar dan gebeurde het plat rijden van Sterck. Er stond wel volk langs het parcours om hem een wiel te geven maar niemand verkoos dat te doen en Gunter kon met de fiets aan de hand terug keren naar de kleedkamer.
Guy Smet vertraagde even en dacht toen om zich te laten inlopen, hij bedacht zich en deed verder. Met succes trouwens. Het kostte natuurlijk veel moeite, inzet, kracht en wilskracht. Achter hem zaten ze natuurlijk ook niet stil. Stefan Ott wilde een achtervolging opzetten maar hij kreeg van niemand steun. Eric Torfs, bijzonder goed op dreef, probeerde het met Wim Vermant en in de 11de ronde waren het Alex Goossens en Stein Vermeulen die even voor het peloton reden. Eric Torfs ging met Frank Van Hoeymissen nogmaals weg meer Guy Smet reed dan 45 sec voor hen uit. Het peloton al op 55 sec. Na twee ronden achtervolgen gaven Torfs-Van Hoeymissen er de brui aan.
Guy Smet begaf niet en reed onder luid en vooral verdiend applaus over de streep en voegde de zege bij de 100 euro die hij al had gewonnen met de bergprijs. Zijn ploegmaat Koen Van de Velde uit Stekene won op 20 sec de spurt voor de 2de plaats. Eric Torfs werd 3de, Kevin Peeters 4de en Patrick Van Roosbroeck 5de.
Guy Smet gaf toe dat hij diep was moeten gaan om voorop te blijven. "Ik had de laatste wedstrijden wat het gevoel dat voor dit seizoen het beste er wat af is. Maar ja, een koersje minder rijden en wat meer trainen en vandaag voelde ik al beterschap. Toen ik met Gunter Sterck weg was en die lek reed was ik toch aan het twijfelen om nog alleen verder te tijden. Ik besloot dan maar gewoon tempo te blijven rijden. Ik liep dan even uit tot bijna 50 seconden en dan heb ik nog wat overschot gehouden voor de laatste ronden want ik weet dat ze dan beginnen te koersen achter mij. Maar ik had 'chance' dat ik die overschot had op het laatste om nog op de 12 en de 11 te kunnen blijven rijden en een voorsprong behouden."
De beklimming op het laatste van een ronde, die voor de bergprijs zorgde, was wel zeker een hindernis. Guy beaamde dat maar voegde er ook aan toe: "Het is niet alleen die molshoop hoor maar het bolt hier erg moeilijk met die twee viaducten en ik vond ook dat er redelijk wat wind stond ook, maar ja, als je alleen rijdt is er altijd wind. Ik heb het kunnen halen en dat is het belangrijkste."
De manier waarop Guy telkens voorbij de aankomstlijn reed was indrukwekkend omdat hij een versnelling, een 'steek' trapte die zo groot was dat het opviel. "Ik moet dat wel doen", aldus Guy, "Ik heb geen souplesse en ben nooit een souplesse-man geweest…"
De winnaar kreeg de bloemen uit handen van Raymond Van Straelen van Bio-racer, de laatste werkgever van wijlen Dirk Wayenbergh. Ook de weduwe van Dirk, Claire Wayenberg - Goossens, was bij de huldiging betrokken.
Paula De Cauwer, zus van José, nam ook even het woord om iedereen te danken maar ook om een aandenken te overhandigen aan mevrouw Wayenberg maar ook Sylle De Bock die een allerbeste vriend was van de overleden renner en nu ook de organisator is van de Memorial. Ze kregen een ingelijste kleurfoto van Dirk Wayenberg samen met zijn boezemvriend José De Cauwer. (ROLF DUCHAMPS)
