Patrick Meersschaert wint prestigieuze mtb-marathon in Ischgl
"Toch blijft het voor ons Belgen een moeilijke wedstrijd als je er geen week op voorhand verblijft want de klimmen zijn toch veel langer dan wij gewoon zijn. Ik was daarom voorzichtig aan de wedstrijd begonnen om mijn klimtempo terug te vinden en stilaan dreef ik het tempo op. Na ongeveer 30 km reed ik in eerste positie bij de masters +40 maar dan heeft het groepje waarin ik mij bevond zich misreden nadat iemand bovenaan een helling een lint verhangen had waarna wij aan een lange afdaling begonnen."
Na een kwartier vonden ze dan terug het circuit gevonden maar toen bleken reeds heel wat concurrenten voor Meersschaert te rijden. Hij werd uiteindelijk toch nog 3de met vooral een goed gevoel want het klimmen ging al een pak beter dan bij zijn aankomst in Oostenrijk.
De dag nadien vertrok Patrick onmiddellijk naar Livigno om op hoogte te slapen en op +2000 meter zijn trainingen af te werken en hij stelde vast dat het klimmen steeds beter werd.
Op vrijdag 1 augustus trok hij dan naar Ischgl voor de jaarlijkse Iron Bike, één van de zwaarste marathons uit het marathoncircuit en steeds met wereldtoppers aan de start. Bovendien was hij vorig jaar 2de geëindigd en nu had hij een beter gevoel in de bergen. Een totaal andere omloop dan Mieders was het want in Ischgl gaat het na een golvende aanloopronde van 28 km met 755 hoogtemeters over gewoon één lange beklimming: vanuit Ischgl (1300 m) in één ruk naar 2600 meter (Vellilscharte) in amper 10 km om dan in één ruk 10 km af te dalen.
Patrick vertelde: "Al onmiddellijk voelde ik dat de trainingen in Livigno zich loonden: in de snelle aanloopronde kon ik beter dan verwacht aanklampen en op de steile flanken richting Idalp vond ik het gepaste klimritme. Resultaat: 1ste master en veel jonge gasten achter mij gelaten zoals de beloften Beneluxkampioen Jaco Wagenaar die op 3 minuten van mij binnenliep. Eigenlijk kon de tijd nog beter geweest zijn want in de aanloopronde zijn we met twee renners tegen misschien 40 km/uur over een gevallen concurrent gevlogen met een verwrongen derailleur als gevolg. Gelukkig kon ik later tijdens het fietsen alles bijregelen zodat ik toch nog kon schakelen. Tijdens de afdaling kreeg ik dan weer een steen tussen mijn voorderailleur en het kettingblad waarna ik nog enkel op het middenblad kon fietsen en ik het op de snelle stukken niet meer bijgetrapt kreeg."
Maar de Sint-Gillisnaar klaagt niet want een overwinning in deze prestigieuze marathon is alvast belangrijk en met het WK in het vooruitzicht (31 augustus) houdt hij er goed gevoel aan over. In Ischgl eindigde wereldkampioen Roel Paulissen in de lange afstand 3de én wat belangrijk was volgens Patrick Meersschaert was dat Roel achteraf héél ontspannen was en vol vertrouwen zit voor de Olympische Spelen.(Rolf Duchamps)