Hoop op Zegen met Beverenaars naar nieuw wielerseizoen

ROBERTO VERCAUTEREN
Bij de renners uit Beveren heeft Roberto Vercauteren (23) veruit meest ervaring. Hij koerst al sedert 1997 en begon bij Hoboken WAC. Drie jaar geleden maakte hij de overstap naar Hoop op Zegen. Roberto was aanvankelijk niet zinnens om renner te worden maar toen hij een koersfiets kreeg vond hij het beter aan wedstrijden deel te nemen dan maar gewoon wat rond te rijden.

Voor hem is het nu een hobby en als bezetter lukt het niet altijd om tijd vrij te maken om te trainen. Daar hangt het ook van af of hij goed rijdt. "Voor 2006 hoop ik het beter te doen dan in 2005, zoveel mogelijk prijzen rijden en proberen eens te winnen.", besloot hij.

KARL VOS
Bij de renners uit Groot-Beveren is Karl Vos een nieuwe naam. Hij deed lang aan atletiek maar werd het een beetje beu en wou zich nu in het wielrennen gaan uitleven. "Fietsen interesseerde mij altijd al en als ik samen met iemand fietste, deed ik alsof het koers was. En ik volgde het wielrennen ook steeds op tv."

Karl kwam bij Hoop op Zegen terecht dankzij een vriend uit zijn klas op de Sint-Maarten Campus in Beveren. Die kende Staf Pieters en zijn neef koerste daar ook terwijl diens vader er vroeger ook nog hielp.
Karl Vos is in 1990 geboren in Bonheiden en zijn ouders kwamen in Melsele wonen.

Om het in de wielersport te maken traint hij zoveel hij kan in Beveren en soms ook wel in Temse en omgeving. Enkel nu het nog vroeg donker is kan hij op donderdag niet voluit gaan want dan heeft hij op school een 8ste lesuur. Ook dinsdag is het moeilijker omdat hij sommige weken om half 6 ergens moet zijn.
"Of ik voldoende train, zal ik merken tijdens de wedstrijden.", aldus Karl, "Het belangrijkste dat ik leerde op trainingen is dat ik moet leren om een tempo een tijd lang te kunnen houden, ook in tegenwind. Op ploegtraining heb ik geleerd dat het belangrijk is om in het wiel en uit de wind te zitten, maar dat wist ik al een beetje. Ook belangrijk vind ik over goed materiaal te beschikken."

Waar hij het sterkst in is moet nog afgewacht worden. "Ik dacht dat ik het beste was in bergop rijden, maar als ik zie aan welk tempo we dat doen op training, weet ik  niet of ik dat zelf kan aanhouden. Dat zal na verloop van tijd wel duidelijk worden. Nochtans, ik rij graag bergop, ik vind dat plezant, ook al is het vermoeiend. Ik zou wel graag eens een langere beklimming rijden, al dan niet met anderen, om eens te kijken aan welk tempo ik dat kan."

Vos spreekt ook de hoop uit dat hij een goed zal kunnen sprinten. Nu hij pas begint kan hij zich nog over niets uitspreken. Het is afwachten. Voor hem is het belangrijkste nu, dat hij zijn wedstrijden uitrijdt. De nieuweling hoopt ook van pech en valpartijen gespaard te blijven. Ook al is hij nog vrij jong hij heeft zich al een duidelijk standpunt gevormd rond zijn idolen. "Ik kijk op naar mensen zoals Tom Boonen en Lance Armstrong, zoals zovelen dat doen. De dingen die zij al verwezenlijkt hebben, zijn zeer knap. Maar ik heb ook wel gemerkt, dat ze het niet altijd alleen kunnen, dat je andere mensen of een ploeg dikwijls nodig hebt. Maar ik kijk ook op naar andere mensen, die misschien minder wedstrijden winnen of in de kijker rijden, maar die toch heel belangrijk zijn. Kijk maar naar de mensen van Quick-step innergetic, die Boonen altijd perfect naar de meet brengen. Daar heb ik zeker respect voor." zo besloot Karl.

JAN VLEGELS
De Kieldrechtenaar Jan Vlegels wordt steeds maar sterker. Het is nu al drie jaar geleden dat hij als eerstejaars nieuweling begon. Fietsen deed hij eigenlijk al graag als kind. "Maar ik heb ook nog gevoetbald en judo beoefend.  Daartussen deed ik ook nog enkele andere sporten zoals ski?en zeilen !"vertelde hij.

Via een oom die meereed met de trainingen van HOZ kwam hij in contact met de Beverse club. Als student economie-moderne talen in de Presentatie te Sint-Niklaas, heeft hij het nu moeilijker om te trainen omdat het vroeg donker is. Als bewoner van een polderdorp, trekt vaak de polders in om te trainen.

Na drie jaar competitie weet Jan al dat wielrennen geen gemakkelijke sport is dat wielrennen geen gemakkelijke sport is.  "Ook niet voor mijn ouders die veel moeite doen om mij te helpen." zei hij. Hij weet van zijn koerskwaliteiten dat hij eigenlijk geen onderdeel heeft waar hij echt het sterkst in is. "Ik rij wel graag bergop maar op mijn spurt heb ik niet echt een goed zicht." Wat wil Jan nu in 2006 in zijn tweede jaar junior verwezenlijken? "Ik wil mijn best doen en hopen dat ik niet veel tegenslag ken.", hoopt hij. In de wielersport heeft hij niemand waar hij echt naar opkijkt, waar hij fan van is. " Ik kijk meer op naar de mensen die mij steunen.", zo besloot hij.

SAMMY COENEN
Vrasenenaar Sammy Coenen begon op 11-jarige leeftijd en dat maakt dat hij nu al vijf jaar actief is. Hij startte op de fiets om wat conditie op te doen want hij deed toen aan geen sport. Hij koos voor wielrennen omdat het de enige sport was die hem interesseerde. Eerder had hij wel al gevoetbald maar dat begon hij te saai te vinden.
Dat Sammy zich bij HOZ liet aansluiten was voor de hand liggend want zijn oom Andre Coenen, is bestuurslid in de club. Maar ook omdat HOZ de dichtst bijgelegen club was. Hij loopt school in Beveren in het GTI waar hij elektro -mechanica volgt.

Hij kan voldoende trainen en op zondag rijdt hij mee met de wielertoeristen van Vrasene. 's Woensdags trekt hij af en toe naar Beveren om er met de mannen van Buyl Sport intensief te trainen. De andere dagen tracht hij ook wel eens op de fiets te springen voor een trainingsritje.

Nieuweling Coenen heeft in de wedstrijden reeds heel wat geleerd. "Ik leerde dat ik voor me uit moet  kijken en niet altijd naar het wiel van de persoon die voor me fietst! Ik vind van mezelf dat men beste kant spurten is. Bergop doe ik helemaal niet graag. Dat afzien is niets voor mij.  Spurten gaat beter omdat je maar een korte inspanning moet doen en daar ben ik beter in." In 2006 wil Sammy Coenen eens in de top 3 eindigen.

DRIES DE BOCK
Haasdonkenaar Dries De Bock is iets later geroepen om te gaan koersen. Hij begon vorig jaar op 16-jarige leeftijd en is nu tweedejaars junior. Hij wilde koersen omdat hij gewoon een wielerfan was en het zelf ook eens wou proberen. Nochtans was hij echt wel bezeten van sport want eerder had hij al gevoetbald en badminton gespeeld. Ook nam hij een jaar deel aan duathlonwedstrijden.

Hij had een goede reden om voor Hoop op Zegen te kiezen: "Ik had gehoord dat HOZ een goede club was voor startende renners en dat  iedereen er gelijkwaardig behandeld werd. Er werd mij ook gezegd dat er  een toffe sfeer is. HOZ is ook in Beveren en dat is niet ver van mijn woonplaats, Haasdonk."

Dries gaat ook naar school in Beveren in Sint-Maarten waar hij de richting handel volgt in het 6de jaar. Hij heeft tijd genoeg om te trainen en dat doet hij liefst in de buurt. Vorig seizoen maakte hij kennis met het echte koersen en hij leerden heel wat bij: "Ik leerde trappen tegen een goede snelheid. Mijn sterkte is dat ik niet opgeef. Ik mij wel bijzonder toeleggen op het nemen van de bochten. Ik koers ook wel graag bergop als het korte hellingen zijn. Mijn spurt is nog slecht vind ik, maar ik werk er aan." Dries De Bock heeft voor 2006 als doel gesteld veel koersen uit te rijden en soms een mooie uitslag te behalen.

KRIS WAUTERS
Kris Wauters uit Vrasene kreeg in de zomer van 2000 de koerskriebel te pakken door naar de Ronde van Frankrijk te kijken en topen al stapte hij voor het eerst op een koersfiets. Toen hij er 15 was startte hij als eerstejaars nieuweling.  "Ik had eigenlijk al een paar jaar niks te doen want ik was gestopt met voetballen. En daardoor kwamen er een paar kilo's bij en dat was de grootste reden om te beginnen en de Ronde van Frankrijk had daar dus ook wel een beetje mee te maken." zo vertelde Kris.

Zes jaar had hij gevoetbald en daarna nog 2 jaar aan judo gedaan. Hij kwam wel op een merkwaardige manier bij Hoop op Zegen terecht. Hij was gewoon op de Sportdienst van Beveren of het mogelijk was aan te sluiten bij een rennersvereniging. Daar verwezen ze hem naar HOZ.

Kris studeert 'Warmte en Koeltechnieken' in Gent.Dat belet hem niet om toch degelijk 's avonds te kunnen trainen. Op donderdag en vrijdag gaat hij fitnessen en 's woensdags is er 3 tot 4 uren fietstraining. De belofte uit Vrasene praatte over zijn ervaringen: "Koersen is totaal niet zo simpel als ik dacht voor ik begon. Ik weet zeker dat ik met het voetballen nooit zo moe was op het einde van een voetbalwedstrijd dan nu op het einde van een koers."

Hij weet ook dat hij eigenlijk in geen enkel onderdeel bijzonder sterk is. "In alles het gemiddelde", zegt hij, "Ik rijd heel graag bergop, maar daarom wil dat niet zeggen dat ik daar goed in ben! Ik spurt ook niet slecht, een middelmaat zeker, en een Tom Boonen zit er bij mij zeker niet in."

Voor het komend seizoen wil hij de koersen steeds uitrijden. "En ook vooral een goede gezondheid behouden en zeker niet vallen en/of platrijden", zo besloot de Vrasenenaar.

BART CANT
Voor het eerst wipt de 23-jarige afgestudeerde ingenieur landmeten, Bart Cant uit Haasdonk, op de fiets in een wielerwedstrijd. "Ik wilde terug meer sporten en fietsen heeft me altijd al veel aangesproken en voldoening gegeven. Een jaar geleden heb ik dan eindelijk een koersfiets kunnen kopen. Daarvoor heb ik nog badminton, volleybal en muurklimmen gedaan."

Bart kwam naar HOZ via zijn dorpsgenoot Dries De Bock die al lid was. Hij traint vier tot vijf keer per week, meestal in de polders. Voor hem is alles nieuw en hij weet helemaal niet wat zijn sterke kanten zijn in een wedstrijd.
"Ik rijd wel graag bergop en vind dat ook het tofst. In 2006 wil ik mijn conditie flink verbeteren  en als het kan een wedstrijd uitrijden." Bart kijkt steeds op naar renners die altijd durven aanvallen en op die manier de wedstrijden spannend maken. Hij wijst in dat verband naar Vinokourov.(fvdv)