De twaalfvoetsjol en de Ann aan de helling
De twaalfvoetsjollenklasse is vooral in Nederland nog altijd populair. Daar worden jaarlijks drie tot vijf nieuwe jollen gebouwd uit mahonie-, ceder- of eikenhout. Er wordt nadrukkelijk naar gestreefd om de jol zo authentiek mogelijk te houden. En dat heeft tot gevolg dat goede oude jollen in wedstrijden kunnen wedijveren met de nieuwe.
Waar de jol van Tolerant werd gebouwd is voorlopig niet te achterhalen. De vorige eigenaar en schenker van het bootje, Ivo Meulemeester, kocht het begin der zestiger jaren van de scheepswerf Lauwers te Noeveren. Die werf bestaat nu niet meer. Een koperen plaatje aan de dubbeling van de spiegel stond wel een tekst maar die is niet meer te lezen.
Deze twaalfvoetsjol, die nog geen naam heeft, werd nu een restauratieproject van Tolerant. Zelfs een zeer ingrijpende restauratie want het schip lag jarenlang in de tuin van Ivo Meulemeester. Toch waren er in de boeg nog 3 stukken van weleer bewaard. Al het andere hout is nieuw eikenhout dat eigenlijk in de loods veel aanwezig is.
De restauratie gebeurde voornamelijk op zaterdagen kon aldus ook jonge mensen aantrekken. Een ploegje vrijwilligers die het voor houtbewerking hadden, kregen in dit project een uitgelezen kans om opgedane boekenwijsheid te toetsen aan de praktijk. Eigen aan de manier van bouwen, is dat de vorm van de boot wordt gecreëerd door de aaneengeklonken planken of huidgangen. Echte spanten in de zin van een skelet, zijn er niet. De planken liggen op niet meer dan drie constructiespanten die na afloop worden verwijderd. De planken zelf worden aaneen geklonken met roodkoperen nietnagels.
Omdat het kleine planken zijn worden ze gestoomd om een kromming te krijgen. Ze worden slap maar na een minuut of twee zijn ze hard en behouden ze hun vorm. Het gaat heel wat sneller dan het branden van de grote planken zoals dat bij D’n Bruinen of Jan Korneel moest gebeuren. In Noord-Nederland stomen ze ook al de dikke planken maar zulke installatie kunnen ze bij Tolerant zich nog niet aanschaffen.
Ann staat te wachten
Het is ook een uitstekende en goede manier van samenwerken met de gemeente Kruibeke geworden naar de restauratie toe. De gemeente betaalt de materialen en Tolerant zorgt voor de werkuren. Op die manier worden ze gezamenlijke eigenaars.
De motor kreeg reeds een revisie en op de Rupelmondse Scheepswerf werd het plaatwerk nagezien. Het wordt dus ook een heel andere restauratie want in de CNR-loods primeert het werken aan houten schepen. Het werk aan de Ann is eerder beperkt en zo kan er ondertussen aan de Pegasus, een hengst die volledig moet worden nagebouwd, gewerkt worden.
Wie alles van nabij wil bekijken kan zaterdag 13 september van 14 tot 19u en zondag 14 september van 11 tot 19u terecht op de CNR-werf, Dijkstraat 2 te Rupelmonde. (Rolf Duchamps)