Congoken Beveren wordt verder opgewaardeerd

Het is daar nog lang niet gedaan met het werk want langs de insteekweg moeten nog 16 woningen gebouwd worden door de Intercommunale en aansluitend bij de recente verkaveling 'Maalderij' staat de Gewestelijke Maatschappij voor Huisvesting ook nog klaar met een project. Maar de omgeving van de kerk straalt toch al schoonheid uit. Die kerk werd in maart 1936 door de bisschop van Gent, Mgr Coppieters, ingezegend. Het plein naast de kerk bleef er, en duizenden kinderen hebben zich er thuis gevoeld op het voetbalveld waar enkel langs de zijkanten nog gras kon groeien. ’t Congoken was een begrip, tot buiten Beveren zelfs bekend.
Het kreeg uiteindelijk de lelijke naam van braakliggend terrein dat tijdens de meikermis wel werd gebruikt voor kermisattracties. Het is nu compleet ingericht en enkel een kunstwerk verwijst als een weggewaaide ‘goal’ naar de tijd van toen. Maar er is nog steeds plaats voor evenementen. Achter het plein is nog groene ruimte om te spelen en van parkeren is ook al geen sprake meer.Wagens kregen een andere plaats om te staan. De gemeente heeft er goed aan gedaan de naam Congoken te bewaren.
't Congoken wordt nu een plein waar het in de toekomst goed moet zijn om te wonen. Als de plannen nog niet gewijzigd zijn, dan zal in het nieuwe woonproject een winkelruimte op het gelijkvloers komen met eveneens 4 appartementen en dan twee groepjes rijwoningen waarvan één met een ommuurde voortuin.

In de jongste gemeenteraad heeft raadslid Marijke De Graef (Vlaams Belang) toch gewezen op een vuile onverharde wegel die van aan de Maalderij als een soort achtertuinontsluiting tot aan het Congoken loopt.Dat is ook de omgeving van het nog overgebleven berkenbosje van de speelzone van de chiro. Het is er een onverzorgde zone en een voor een lelijk contrast zorgt tegen het vernieuwde Congokenplein. Volgens het raadslid ligt daar afval, bouwafval, omgewaaide bomen en sommige berkenbomen zijn zo overwoekerd door klimpop dat ze er van gestorven zijn! Marijke De Graef vroeg alles op te kuisen. Schepen Wilfried Maes noteerde het onmiddellijk en misschien is het daar op dit ogenblik al zo proper dat men er van de grond kan eten… (R.D.)