Het fantastische werk van Kruibeekse delegatie in Jemen
De afvaardiging van KRAL bracht er een werkbezoek dat bijzonder belangrijke inhoud had. Zo werd de therapieruimte voor gehandicapte kinderen, die verleden jaar door KRAL werd ingericht, verder van het nodige meubilair en materialen voorzien. De Jemenitische vrouwen die daar werken werden een stukje verder opgeleid. Mimi Wuyts was er vorig jaar bij toen de therapieruimte werd ingericht. "Ik zie nu dat de levensomstandigheden van de gehandicapte kindjes veel beter is. Het verschil tegen vorig jaar is duidelijk te zien."
Jemen is een land met bijzonder veel gehandicapten en daarom werd door Mimi Wuyts ook nagegaan of het mogelijk is om aan de vele doofstomme kinderen ter plaatse basisonderwijs te geven. Al Udayn is een klein bergdorp waar nog de heel oude tradities verder leven. "Veel van die gehandicapte kinderen zijn een gevolg van inteelt," vertelt Mimi Wuyts, "Meisjes worden daar al heel vroeg uitgehuwelijkt, reeds na hun eerste menstruatie. Zij krijgen dus vrij jong kinderen maar hun lichaam is daar nog niet volgroeid voor. Vaak is een keizersnee nodig maar daarvoor moeten de ouders de toestemming geven. Er duiken verwikkelingen op en zo brengen ze een gehandicapt kind ter wereld." Mimi sprak er met de Russische dokters die daar werkzaam zijn en ook zij hopen dat het eens zal veranderen.
Maar voorlopig blijft die oude traditie gelden al wil dat volgens Mimi Wuyts niet zeggen dat de vrouwen daarom minder gelukkig zijn, ze weten niet beter. Misschien kan de uitbouw van het onderwijs er iets aan veranderen. De werkgroep heeft daarom ook de contacten met het onderwijs in Al Udayn geïntensifieerd en er werd gekeken of Kruibeke op het vlak van het internet voor hen iets kan betekenen. "Moesten de vrouwen dat kunnen gebruiken dan zouden ze een venster op de wereld hebben", meent Mimi. Waarmee ze bedoelt dat de meisjes en vrouwen dan ook zien dat het ook anders kan.
Vooral de situatie van de vrouw is dus in Jemen dringend aan verandering toe. Zij moeten alleen maar met de kinderen bezig zijn, binnen blijven en zich niet begeven op plaatsen waar andere mannen zijn. Alleen hun eigen man telt. KRAL heeft zeker al heel wat gedaan om de meisjes meer kansen te geven en dan vooral op het vlak van onderwijs. Zorgen voor schoolbanken en tafels maar de leerlingen weten ook wel dat internet bestaat en zij drongen er op aan om dat ook te leren. "Ik heb daar twee computers gekocht", vertelde Mimi Wuyts, "Met het geld dat wij in Kruibeke via activiteiten bijeen brachten en van de provincie. We krijgen geld van de provincie Oost-Vlaanderen op voorwaarde dat het gebruikt wordt om de situatie van de meisjes in Jemen te verbeteren. Iemand geeft nu computerlessen aan leerkrachten en die gaan het dan overbrengen op de meisjes-leerlingen."
De mogelijkheid werd ook onderzocht om nog enkele meisjes uit kansarme families, een opleiding te laten volgen. KRAL betaalt nu al de opleiding van 2 vrouwelijke studenten tot verpleegkundige. Natuurlijk dat de werkgroep ter plaatse ook het gebruik en het aanwenden van de financiële middelen opvolgde en nakeek.
De bevolking van Al Udayn heeft zijn gasten van de zustergemeente Kruibeke op de meest hartelijke wijze ontvangen en begeleid. Al Udayn, en de officiële contactpersoon Sjeik Nabil Basha, die Vice-voorzitter is van de Commissie buitenlandse betrekkingen van het Jemenitische Parlement, sprak zijn dankbaarheid voor de hulp.
Op de terugreis in Sanaa werd de delegatie op 18 januari ontvangen door Mevr. Rashida, Directeur-generaal in het Kabinet van de Eerste Minister. Op 19 januari waren ze uitgenodigd op een academische lezing over vrouwenvragen het Vrouwencentrum van Sanaa. Dit alles toont aan dat het Kruibeekse basisinitiatief ook aandacht vindt in politieke hogere kringen in Jemen.
Maar vrijdag vernamen zij ook het vreselijk nieuws van de aanslag op Belgische toeristen. Na een reis van 5 uren door de prachtige bergen waren Mimi, Anne en Ninke in Sanaa aangekomen. Ze bezochten er nog het 'vrouwenhuis' dat Mimi kende. "We kregen dan een telefoontje van de Sheik dat er Belgische toeristen in moeilijkheden waren gekomen en dat het heel ernstig was. Hij drong er op aan dat wij naar huis zouden telefoneren dat met ons alles in orde was. En dat deden we. Toen we daarna nog in het stadje gingen wandelen klampten mensen die wisten dat we van 'Belgica' waren, ons aan en boden hun verontschuldigingen aan. Het was voor mij de derde keer dat ik in Jemen was maar nog nooit heb ik mij daar onveilig gevoeld", zo vertelde Mimi Wuyts.
De leden van de delegatie waren toch enthousiast omdat ze met heel veel positieve resultaten van hun werkbezoek terugkeerden. Voor Anne Bogaert, die voor het eerst mee ging was het een andere kijk op de wereld dan deze van het toerisme. Ze had Mimi Wuyts, die ze al lang kende, beloofd mee te gaan naar Al Udayn. "Het gaf me een goed gevoel zo’n humanitaire opdracht mee te maken in plaats van een toeristische uitstap." (Rolf Duchamps)