Koninklijke Katholieke Fanfare Eendracht vierde 150-jarig bestaan
Het was voorzitter Katrien Trog die de zitting leidde en meteen de muzikanten, bestuur en ereleden kon bedanken voor hun vrijwillige onbaatzuchtige inzet voor het komende feestjaar 2010 en alle reeds vervlogen 150 jaren.
De voorzitter schetste ook de geschiedenis van de Koninklijke Katholieke Fanfare Eendracht. En die geschiedenis werd vroeger, bij het 125 jarig bestaan, al zeer uitvoerig beschreven door Georges Bettens en erevoorzitter Karel Janssens.
geschiedenis
Alles begon in 1860. De fanfare ontstond uit de toen bestaande zangmaatschappij "De Dageraad" en de "Fanfaren Maatschappij – Eendracht - Burght", onder leiding van de heer Gowy en onder de Burchtse kerktoren. Het bestuur werd samengesteld met bekende Burchtse namen. Onderhandelingen voor concerten op festivals werden opgestart, instrumenten aangekocht,… Kortom alles wat een beginnende maatschappij nodig had. De eerste repetities zouden o.a. plaatsgevonden hebben in "Den Engel" op het Kerkplein en feestzaal "De Ster" op de kaai..
Tot 1900 speelde het verenigingsleven zich af rond diezelfde kerktoren of toch kort daarbij: Antwerpen, Vlaams Hoofd, Doel, Haasdonk, Beveren, Kruibeke, Schelle, Temse,...
Na de eeuwwisseling trokken muzikanten en bestuur niet alleen meer door het Waasland, maar trokken ze ook heel België rond met o.a. concerten in Oostende, Blankenberge en Luik. In 1904 werd een reis met 96 leden naar Oostende georganiseerd. Velen onder hen hebben toen voor het eerst de zee gezien. Zij waren reeds uit bed om 4 uur om nog vóór het vertrek de extra vroege zondagmis te kunnen bijwonen. Dat de motivatie van de leden toen uitermate hoog was, is ontegensprekelijk.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog lag het muzikale leven volledig lam. Het was eerst in 1920, na veel vergaderingen en inspanningen, dat opnieuw gestart werd. Op 24 mei 1921 verkreeg de fanfare de machtiging tot het dragen van de Koninklijke titel.
In de jaren '20 en '30 groeide de muziekvereniging onder leiding van de Burchtse dirigent Richard Duerinck uit tot een bloeiende dorpsfanfare die in heel het land grote roem verwierf. Tijdens verschillende tornooien werden meerdere eerste prijzen behaald tot zelfs ereprijzen van Z.M. Koning Leopold III.
De jubileumviering in 1960 naar aanleiding van de honderdste verjaardag werd bekroond met een nieuw vaandel en een muziekfestival waaraan 28 korpsen deelnamen. Vanaf die jaren 1970 ging KKF Eendracht het zelfs op Europees niveau zoeken met optredens in Butzheim, Idstein, Walsdorf en Wörsdorf.
Het eerste bezoek aan zusterstad Idstein vond plaats in 1973. Op 10 oktober 1981 werden de officiële verzusteringsoorkonden uitgewisseld met de Musikzug der Freiwilligen Feuerwehr uit Idstein/Walsdorf en Musik Gemeinschaft 77 uit Idstein/Wörsdorf.
De grootste uitschieter vond plaats begin jaren 1990 met een optreden in Canada.
En ook een uniform is niet altijd zo evident geweest. In de beginperiode werd het voorstel voor "bijzondere kostumen voor de muziekkanten" via een stemming bijna eenparig afgewezen. Het korps bestond namelijk grotendeels uit mannen en die deden toen uiteraard hun zondagse kostuum aan om op te treden. Uit oude foto’s blijkt dat rond 1900 het gebruik van een platte kepie tevoorschijn kwam.
Pas in 1948 werd het eerste officiële uniform, een oude droom van de voorzitter Gregoire De Cleen, voorgesteld. Zowel een vrouwen- als een mannenuniform. Die waren nu in ’t Waaigat tentoongesteld. De uniformen gingen mee tot begin jaren ‘90. Eind jaren ’90 werd het huidige uniform aangekocht.
Het Meisjestamboerskorps werd in 1966 opgericht. Dit vrouwelijke korps vrolijkte de uitstappen op met "marsedansen" en liep traditiegetrouw voor de fanfare.
Ook de vlag heeft ter gelegenheid van jubileumjaren verscheidene enkele facelifts ondergaan. De laatste 2 modellen werden eveneens in ’t Waaigat tentoongesteld. Ze worden nog regelmatig door de maatschappij gebruikt.
naar een brassband
Door de jaren heen is Eendracht geëvolueerd van deelname en organisatie van festivals naar de organisatie van dubbelconcerten met bevriende muziekmaatschappijen, koren en de beiaard.
Met deze nieuwe naam werd onmiddellijk ook het nieuwe logo gelanceerd. Ondertussen verzorgt deze band alle muzikale activiteiten van de KKF Eendracht Burcht. Het grote verschil tussen een fanfare en een brassband is dat de saxofoons bij de brassband zijn verdwenen en de bugels vervangen werden door cornetten.
het jubeljaar
De KK Fanfare Eendracht heeft voor 2010 heel wat in de planning staan. De eerstvolgende afspraak vindt plaats op zondag 21 maart om dan samen met het Saxofoonorkest van Zwijndrecht, een concert brengen in de Sint-Martinuskerk Burcht.
Op zondag 18 april wordt voor de eerste maal deelgenomen aan het Vlaams Open Brassband Kampioenschap. Een weekje later komt er een feestelijke uitstap, voorafgegaan door een misviering die ze zelf muzikaal zullen verzorgen.
Op zondag 4 juli en zondag 29 augustus worden alle levensgenieters uitgenodigd voor respectievelijk een familiezoektocht en een jaarlijkse Schelde -BBQ.
Zaterdag 18 september zal de Brass Band Willebroek te gast zijn, tijdens een concert in Ter Vesten Beveren en op zaterdag 23 oktober wordt het jaarlijks dansfeest georganiseerd.
Op zaterdag 27 november wordt de Fanfare ontvangen op het gemeentehuis van Zwijndrecht en daarna volgt een feestelijk buffet. Het verwenontbijt van de Sint komt er aan op zondag 5 december.
Het feestjaar wordt afgesloten op 6 februari 2011. De Brassband zal dan een concert spelen met als gastsolist Jeroen Berwaerts. Deze laatste is een vermaard trompettist, die zelfs op Europees niveau gekend is.
Burgemeester Willy Minnebo wees op de florerende 150 verenigingen die de gemeente rijk is. Daarin spelen drie muziekverenigingen ook een rol mede doordat ze tot de oudste behoren. Fanfare Eendracht, het Zwijndrechtse Saxofoonorkest en de Scheldezonen, alle drie zijn ze gesticht in de 19de eeuw. De burgemeester vond het belangrijk dat anno 2010 nog steeds jongeren worden aangezet om muziek te gaan studeren en spelen. Hij plaatste dat tegenover de vele ontspanningsmogelijkheden die er nu zijn én televisie, internet. Er zijn nu ook geen steunende leden meer want die worden nu volgens Minnebo, sponsors genoemd.
De burgemeester beloofde ook dat de gemeente zal blijven investeren in muziekverenigingen die in Zwijndrecht van betekenis blijven zoals bij de vieringen van 11 november, de nationale feestdag, de verzustering met Idstein, de beiaardconcerten. En misschien kan muziek ook de heersende agressie weg dringen, zo dacht hij.
Namens Vlamo, sprak provinciaal voorzitter Paul Van Monfort.
Er werden ook eretekens uitgereikt aan muzikanten, bestuursleden en technische ploeg, als dank voor hun inzet voor onze vereniging. Dit jaar werden gevierd: Stijn Robijns voor 15 jaar muziek spelen.
De tweede gevierde was François Verhulst die 40 jaren trouwe dienst achter de rug heeft of een robijnen jubileum. Hij is echter geen muzikant, maar daarom, als zanger, niet minder geïnteresseerd in muziek. Als feestbestuurder heeft hij meerdere activiteiten, concerten en zelfs jubileumfeesten in goede banen geleid. Als aanvoerder van de technische ploeg houdt hij iedereen op de hoogte van de KK Fanfare / Brass Band Burgipja activiteiten. (Rolf Duchamps)