Marie Van Remoortere werd honderd jaar
Daar werd ze ook geboren als het dertiende en jongste kind. Bij de dertien waren twee tweelingen. Haar ouders hadden een klein boerderijtje. Om beter de kost te verdienen ging vader Van Remoortere werken in een houtzagerij op de Bijl, rechtover Den Tip, waar nu ongeveer de ingang is van de Notelaar.
Van deze tak van de familie Van Remoortere is Marie, de enige overgeblevene maar heel wat van haar broers en zussen zijn ook wel meer dan 90 jaar geworden. Twee van haar broers trokken zelfs naar Amerika en werden daar negentigers.
Marie, Gerardine, volgde de lagere school tot haar 9 jaar op de Heilig Hartschool op het Thijskenshoek. Maar zoals dat bij velen gebeurde, moest ze tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) helpen op de boerderij. Daarna ging ze naar school in de Sint-Annaschool waar ze het meemaakte dat dokter Gerard De Paep de Sint-Annakliniek stichtte.
Op haar 14de moest ze thuis mee werken. En werken heeft ze altijd graag gedaan omdat volgens haar ‘een mens niet verslijt van werken’. Ze fietste naar de vroegmarkt in Antwerpen en moest daar al om 4u zijn om de korfjes aardbeien te gaan leveren.
Marie Van Remoortere huwde op 18 april 1931 met Georges Buys, een havenarbeider uit Sint-Gillis. Ze bleven bij Maries moeder in Beveren wonen. Ze kregen twee dochters die voor drie kleinkinderen zorgden en later volgden nog drie achterkleinkinderen.
Toen ze 48 was gingen ze in een nieuw gebouwd huis in de Meidoornlaan in de Bosdamwijk wonen. Georges kreeg op 57-jarige leeftijd op zijn werk aan de haven een hartinfarct maar bij vergissing brachten ze hem naar huis in plaats van naar het ziekenhuis. Hij herstelde nog wel maar zware arbeid verrichten kon hij niet meer. Hij was wel een bekend duivenmelker. Hij pakte de duiven en Marie trok met de constateur naar het duivenlokaal op het IJzerhand in cafe ‘De Duif’ bij Gerard Buyl.
Toen Georges op 74-jarige leeftijd overleed, werden de duiven verkocht. Marie tok op 71-jarige leeftijd naar de Cortewalledreef op een appartement. Dat was wel bijzonder, want op het verdiep boven haar woonde dochter Agnes en haar schoonzoon Hilaire Stroobant. Tot ze dan ruim twee jaar geleden in het rushuis van Kallo ging ‘wonen’ en daar werd ze dinsdag uitbundig gevierd.
Buiten het gehoor dat iets achteruit is gegaan, is ze in blakende gezondheid en op haar honderdste verjaardag toonde zich dit ook aan alle aanwezigen. Ze danste er niet naast. Zeker met de vroegere schepen van Kallo, Leon Reyns. Die had immers beloofd: "als ge er honderd wordt dan gaan we dansen". En zo gebeurde. Ook Burgemeester Marc van de Vijver kwam Marie gelukwensen en overhandigde haar 100 rozen plus een gesigneerd portret van ons koningspaar.(Rolf Duchamps)