Koninklijke Worstelclub Willen Is Kunnen in diepe rouw

KRUIBEKE. De WIK is in rouw want dinsdag overleed in het ziekenhuis van Temse op 92-jarige leeftijd de stichter Theo Redel. Het was in 1947 dat hij Willen Is Kunnen stichtte en tot op heden was hij betrokken bij de werking van de club. Toen in november 2004 het lokaal in de Langestraat werd ingehuldigd als eethuis "De Lutte" , beleefde hij nog een onvergetelijke avond aan de zijde van zijn medestichter Baziel De Maeyer en tussen al zijn vrienden. Theo bleef de worstelsport en zijn club altijd trouw. We horen het hem nog zeggen: "De club is een kind van mij". Nu is de club Willen Is Kunnen haar vader kwijt.

Theo Redel was afkomstig uit het Meetjesland waar hij in Assenede op 2 december 1912 werd geboren. Door zijn huwelijk was hij in 1943 te Kruibeke terecht gekomen maar van zijn 17de woonde hij al in Berchem waar hij in de viswinkel van een oom werkte. Het was hier dat hij in 1929 in contact kwam met de worstelsport. Een sport waarbij hij ruim 75 jaar lang bij betrokken was.  


Via keiharde training werkte Redel zich op en oogstte successen in de 59 kg. Vooral dan in Antwerpen, dat in de jaren dertig de bakermat was van de worstelsport.  De Verenigde Krachtmeters bijvoorbeeld telde 220 worstelaars.
Theo won in 1935 de "Gouden Gordel" en in 1936 moest hij met een Belgische selectie naar Spanje voor de arbeidersolympiade. In 1937 kon hij dan toch een arbeidersolympiade meemaken.  Dat was dan nog in eigen Antwerpen.  Een belevenis die Theo nooit vergat.  Hij leerde er wereldberoemde sportmannen kennen zoals de doelman van Spanje Zamora.  Theo werd in deze Olympiade 5de.


Er gebeurden nog heel wat meer feiten in het worstelleven van Theo Redel in zijn voor-oorlogse periode. Toen de oorlog in 1940 begon, verminderde de sportactiviteit bijna volledig. Tijdens die oorlog, in 1943, trouwde Theo en zo begon zijn Kruibeekse periode.


De worstelsport liet hem niet los en hij bleef bij de Berchemse tot in 1946 Omer Pauwels in zijn cafe in de Langestraat met worstelen wou beginnen.  Hij vroeg om de club te stichten. Ze heette "Oefening baert Kunst". Theo gaf training. Ook Baziel De Maeyer, de huidige erevoorzitter van WIK, was er toen bij.  Maar het ging niet zoals het moest en in 1947 trok Theo naar de Bazelstraat en begon er cafe De Sportvriend en in de garage richtte hij een worstelzaaltje in. Theo was 35 jaar en in de fleur van zijn leven. Op de muur stond de spreuk "Hier temt men leeuwen". Als naam koos hij "Willen Is Kunnen". De club was gesticht.


The Redel heeft honderden Kruibeekse jongeren in zijn club gekend en "De Lut" werd een begrip, zowel in binnen-als buitenland. De viering van het 50 jarig bestaan in 1997 was voor de stichter een gloriedag. Hij zat bij de eregast Roger De Vlaeminck, die precies was geboren toen hij de club stichtte. In 1999 werd even stil gestaan bij het feit dat hij 70 jaar in de worstelsport stond.


Hij was zelf actief worstelaar tot in 1952 toen hij er 40 was. In dat jaar verliet hij ook "De Sportvriend"en worstelde Redel ook zijn laatste kampioenschap van Belgie. Het was worstelaar Baziel De Maeyer die het cafe overnam.  Voor niet lang echter, want Baziel begon in Kruibeke een wasserij.


"Den Theo", zoals hij altijd werd genoemd, was ook 10  jaar voorzitter van de Worstelbond der Beide Vlaanderen, 10 jaar ondervoorzitter van de Belgische Worstelbond en 10 jaar internationaal scheidsrechter. Bij WIK verzorgde hij het secretariaat tot Roger Firlefyn het in 1969 overnam. In het dagelijks leven was Theo pechverhelper bij Touring Wegenhulp.


In oktober 1979 werd hij in Kruibeke door burgemeester Verberckmoes en schepen Renée Cleen gehuldigd voor 50 jaar lidmaatschap van de Belgische Worstelbond.  Hij kreeg de gouden medaille van BLOSO. De gemeente Kruibeke bedacht hem in 1990 met de Trofee van de Sportverdienste omdat hij 60 jaar de worstelsport diende. In Kruibeke was hij trouwens een bijzonder bekend sportfiguur en vooral ook geliefd persoon. Iedereen kende hem. Hij reed trouwens in de gouden jaren vijftig en zestig rond met een wagen met luidspreker op, om zo de bevolking naar het worstelen te krijgen. In 1997 werd hij door burgemeester Antoine Denert ook aangesteld als 'burgemeester van de Langestraat' omdat zijn Willen Is Kunnen daar gehuisvest was en is. In een open wagen werd hij dan rondgevoerd om officieel de Langestraatfeesten te openen.

 

Theo Redel krijgt op vrijdag 13 mei om 11u een afscheidsplechtigheid in de parochiekerk van Kruibeke. In de schaduw van die kerk heeft hij de laatste jaren van zijn prachtig leven gewoond.(F)